İdealist turizmcinin yol haritası

Ülkemizin yetiştirdiği çok değerli turizmcilerimiz var bizim. İdealist, sürekli kendine hedefler koyan, kendisinin ve ekibinin motivasyonunu ve çıtasını hep yüksek tutan turizmcilerimiz var! Aynı zamanda, babacan olan liderlerimiz…

Anadolu’nun veya Trakya’nın hangi köşesinde olursa olsun sadece çalıştığı işletmeyi değil bulunduğu il veya ilçeyi nasıl kalkındıracağını düşünen, destinasyona nasıl hareketlilik getireceğini en ince ayrıntısına kadar hesaplayan, aksiyon planları hazırlayan, ekibiyle beyin fırtınası yapan idealist turizmcilerimiz var bizim. Bu tarifime uyan değerleri tüm ülkemizin rahmetle andığı değerler olan Vali Recep Yazıcıoğlu’na, Diyarbakır İl Emniyet Müdürü Ali Gaffar Okkan’a benzetirim hep. Canları pahasına çizgilerinden sapmayan yiğitlere...

Konuyu nereye bağlayacağımı merak edenler için bir an önce saadete gelmek istiyorum. Bence bu ülkenin idealist turizmcilere belediye başkanı olarak veya turizm fakültelerinde öğretim görevlisi olarak çok daha fazla ihtiyaç var! Bu noktadan hareketle şu an bu konumda olan yönetici ve hocalarımızın yetersiz olduğu anlamı çıkarılmamalı! Sadece biraz daha derinden incelendiğinde aslında neden olmasın denilecek bir öneri olduğunu göreceksiniz.

2017 yılı itibari ile devlet ve vakıf üniversiteleri olarak toplamda 190 civarında üniversitemiz mevcut. Fransa ve Japonya gibi ülkelerle kıyasladığınızda biz onların beşte biri oranında kalıyoruz. Ancak benim vurgulamak istediğim sayı değil yeterlilik, donanım, etkinlik! Örneğin kaç tane turizm fakültesinin gastronomi ve mutfak sanatları bölümünde tam teşekküllü uygulama mutfağı var? Sektörden gelen kaç tane hoca mevcut? Sektörden gelmemiş olsa dahi bu açığının farkına varıp boş zamanlarında sektörün bizzat içinde bulunup kendini geliştiren kaç tane hocamız var? Değerli hocalarımızın kaç tanesi okuduğu, dirsek çürüttüğü, uzmanlık alanı olan bölümün hocalığını yapıyor? Bu soruların cevaplarına mercekle baktığınızda tüm idealist turizmcilerin en azından emekliliklerinde kariyerlerine öğretim görevlisi olarak devam etmeleri gerektiğinin kanısına varacaksınız siz de! Onlar da tıpkı değerli idealist hocalarımızın yaptıkları gibi cevherler yetiştirmeli bu vatana.

Diğer taraftan gelelim belediyecilik konusuna. Burada bir tartışma platformu açmak amacında değilim ama Türkiye’de belediyecilik rahmetli Prof. Dr. Necmettin Erbakan öncesi ve sonrası diye ikiye ayrılır!

Günümüzde bunu artık her kesim ve görüşten insanın idrak ve kabul ettiğini düşünüyorum. Belediyelerin nasıl bir güç olduğunu günümüzde geldiğimiz noktadan arkaya doğru baktığımızda daha net görebiliriz. Okuyucularımızdan bazılarının burada konuyu siyasete bağladığımı düşünenler çıkabilir. Tam tersi ben idealist olmaya, tüm kesimleri kucaklayan, destinasyonu için gecesini gündüzüne katan siyaset üstü bir duruştan bahsediyorum. Bence idealist turizmciler bir otel veya işletmede sadece zincirin GOP’sı (gross operating profit) için değil ülkenin bekası için, daha fazla istihdam için, bakir Anadolu’nun dünyaya açılan kapısı olmak için ter dökmeli! Haksız mıyım? Bu şekilde çok daha fazla fayda sağlanmış olunmaz mı?

Bu sebeplerden mütevellit öğretim görevliliği ve belediye başkanlığı zorunlu bir yol haritası olmalı orta yaş üstü idealist turizmcilerimiz için!

Ülkemizin turizm başta olmak üzere tüm alanlarda uluslararası platformda hak ettiği üst sıralara bir an önce gelmesi dileğiyle...