Başlıksız...

Bu satırlara nasıl bir başlık atabileceğimi bilemedim.

Enkaz altından çıkardığı çocuğu ilk yardım ekiplerine teslim ettikten sonra ağlayan Yunanlı kardeşimizi ekranlardan izleyen kahvehanedeki herkes göz yaşlarını birbirinden gizliyordu.

“Uzak diyarlardan evlâtlarını harbe gönderen analar! Gözyaşlarınızı dindiriniz. Evlâtlarınız bizim bağrımızdadır. Huzur içindedirler ve huzur içinde rahat uyuyacaklardır. Onlar, bu toprakta canlarını verdikten sonra, artık bizim evlâtlarımız olmuşlardır.”

ATAM'ın, Anzak askerlerinin analarına hitaben söylediği bu sözler kadar bir Anzak asker anasının:

“Majesteleri kabul buyururlarsa bizler de kendilerine Ata demek istiyoruz. Çünkü, yavrularımızın mezarları başında söylediğiniz sözler, ancak bir öz babanın sözleri gibi yüce, ilahi...”

Ülkemizin başına gelen bu büyük felakete dünyanın dört bir yanından kopup gelen insanlar tarihi sözleri bilmeseler bile, onların aynı duygularla dolu olduklarına eminim. Sadece onlar değil dünyadaki pek çok ulusal ve uluslararası STK adeta birbirleri ile yarışıyor. Avrupalı tur operatörlerinin çabalarını biliyorsunuz.

Vatandaşlarımız ellerinden ne geliyorsa, kimi sanayicimiz konteyner ev, bazısı battaniye imal ederek, otelcilerimiz kapılarını açarak seferberliğe katılırken bir önerim var:

Association des Paralysées de France (APF), Fransa Felçliler Derneği seyahat acenteleri ile iş birliğinde “1 avro = 1 km” adı ile yürüttüğü kampanyada gezginlerden bağış topluyor. Toplanan bağışlarla düşük gelirli engellileri tatile gönderiyor.

Biz de böyle bir kampanya başlatarak ülkemize gelecek turistlere hem depremzedelere yardım etme hem de yaraların daha hızlı sarılmasına katkı sunma imkânı sağlayabiliriz.

Yerli ve yabancı turistlerin katılabileceği GÖNÜLLÜ, (içeriği-amacı somut şekilde açıklanmış) kampanyanın, vefat eden vatandaşlarımızın bize emanet edilmiş yakınları ve en temel hakları barınmadan yoksun kardeşlerimizin yaralarını sarmaya büyük bir katkısı olacaktır.